تو پناهگاه مني!تو كهف مني!تو مامن مني!وقتي كه راه ها و مذهب ها با همه ي فراخي شان مرا به عجز مي كشانند و زمين با همه ي وسعتش بر من تنگي مي كند و ....................... . ... اگرنبود رحمت تو بي ترديد من از هلاك شدگان بودم.و اگر نبود محبت تو بي شك سقوط و نا بودي تنها پيشروي من ميشد. (قسمتي از ترجمه ي دعاي عرفه به قلم دكتر شريعتي)