واي سمانه جانمممممممممممم
چقدر قشنگ توصيف کرديييييييي....چقدر قشنگ تشبيه کرديييييييي............عاشق نگارشت شدم دخترررررر...انگار حرفهاي دل من رو زدي نمي دونم کدوم گوشه اي؟ اما حسم بهم مي گه، تو همونجايي، سر جاي قبليت،
و اين منم که از *رگ گــــــــردنم* دور شدم!!!
برايت بهترين ها، زيباترين ها و هر آنچه خوبيست رو آرزو ميکنم
شرمنده زودتر نتونستم بيام به وبلاگت..اخه اين مدت دسترسي به نت نداشتم
سناي گلمان را ببوس