راست ميگي دوستم منم فقط به اين فکر ميکنم که چقدر جدي گرفتم اين مسافرخونه رو...!

از خودم خيلي نا اميد شدم که با دونستن تمام اينها بازهم ته ذهنم داره به چقدر اضافه شدن پول پيشه سر سال خونه و گروني و خستگي و از همه مهمتر دل بستن به هر لحظه ي پسر کوچولوم ميگذره و هر روز ذهنم پريشون تر و خسته تره از اين بعد سوم زندگي .

و چقدر نياز داشتم به اين آيه:آن ها زندگي زودگذر دنيا را دوست دارند، در حالي که پشت سر خود روز سخت و سنگيني را رها مي کنند (27) سوره ي انسان

انارم چقدر خوبه که اين ساعتها موقتيه و چقدر خوبه که مادرت شايد چند ساعت ديگه براي هميشه در آغوشت ميگيره و چقدر خوب تره ديدن اون لحظه ...