اين شد که امشب با يک دل سير نشستم پاي اين دخترچه ي نارنجي ِ خواستني ِ ظريفت

بي اغراق بگم اون اون دريا بازي اول و اين شن بازي آخر اشک توي چشمم آورد بسکه معصومانه بود و بسکه ميدونم با چه حسي نوشتيشون ...

بايد پارو نزد واداد

بايد دل رو به دريا داد

خودش ميبردت هر جا دلش خواست

به هر جا برد بدون ساحل همون جاست

به يک درياي طوفاني

دل ما رفته به مهماني ...